Alleen op de wereld (lees: activity desk..)

Hoi trouwe lezers!

Hoe gaat het met jullie allemaal? Is er nog wat spannends gebeurd? Goeie roddels? Of zijn jullie gewoon rustig aan het werk?
Met mij gaat het goed. Ik ben afgelopen weekend een beetje ziekjes geweest, maar daar ben ik ondertussen ook weer overheen! Ik heb af en toe een beetje mijn ups en downs omdat ik jullie allemaal mis en we soms wat tegenslagen hebben hier. Soms is het lastig om positief te blijven als je moe bent en de mensen om je heen chagrijnig zijn. Niet dat ik altijd positief moet zijn, maar ik merk wel dat het helpt, want als je gaat lopen klagen duurt de werkdag ook veel langer en kun je minder genieten van het eiland. Dus ik probeer lekker positief te blijven (het zou ook eens niet zo zijn :P ) en de goede kanten van alles te zien!

Ik had jullie beloofd om te vertellen over het op- en afbreken van het evenement. Nou, het was best leuk om te doen, maar ook wel veel werk. We moesten ongeveer 160 stoelen voorzien van hele ingewikkelde strikken en met vijf man zijn we er een hele ochtend mee bezig geweest! Na de middag hebben we nog een stuk of 200 Chinese lampions in elkaar geknutseld en de ‘drapings’ van waaiers (jaja, bijna waaijers!!) en Chinese paraplu’s voorzien. Aan het einde zag het er nog niet heel mooi uit, omdat de centerpieces (soort boeketten maar dan veel uitgebreider) nog niet op tafel stonden en de lichten nog niet waren geïnstalleerd.
Toen we vervolgens om 1.00 uur ’s nachts af moesten breken, waren net alle gasten weg en zag het er wel super mooi uit! We hebben alles weer in een uurtje uit elkaar gehaald. Dat was best wel cru, aangezien precies tijdens de periode van afbreken Quintino (een Nederlandse DJ) aan het draaien was in de Soggy Dollar Bar en echt iedereen ging daar naartoe. Helaas was dat niet voor ons weggelegd en zijn we na het afbreken lekker in ons bed gaan liggen.

Maar afgelopen week heb ik mijn eerste week alleen bij de activity desk gehad, dus daar wil ik jullie heel graag over vertellen!!
Maandag had ik nog een dag samen met Diana, maar ik zou alles doen en Diana zou er alleen bij zitten als het fout zou gaan. Nou, dat vond ze nog niet zo makkelijk. Zodra er gasten voor onze desk stonden en iets vroegen, had ze hen binnen een seconde het antwoord al gegeven. Best irritant, want zo kon ik niet oefenen en kon ik geen fouten maken waarvan ik kon leren. Maar aan de andere kant haal ik ook weer heel veel informatie uit wat zij zegt, dus dan kan ik nog wat meer proberen te onthouden.
Dinsdag was de eerste dag dat ik echt alleen achter de desk zat en dat was heel spannend! Het was een best wel rustige dag en ik baalde een beetje, want ik had niks verkocht. Niet dat het aan mij lag (geloof ik…), maar er waren gewoon geen mensen die serieus op zoek waren naar een activiteit. Dus aan het eind van de dag had ik precies $0 voor het bedrijf verdiend en op zo’n eerste dag knaagt dat dan toch een beetje aan je.
De tweede dag alleen (dus woensdag) ging al een stuk beter! Ik had redelijk wat mensen die vragen hadden en activiteiten wilde doen. Die dag heb ik 3 activiteiten verkocht en toch iets van $180 voor het bedrijf verdiend. Dat voelde al een stuk beter, zeker omdat ik diezelfde dag ook nog een travel agency uit New York had geholpen! Die ochtend had ik ook bezoek gehad van Paul Balt, de man van Bureau Buitenland Stages die me aan deze stage heeft geholpen. Hij kwam even kijken hoe het met me ging en het was super leuk om met een ‘vertrouwd’ iemand te zitten kletsen op zo’n plek als de activity desk van de Westin. Nouja, wat is nou vertrouwd? Het was meer het idee dat hij net uit Nederland kwam (hij was de dag daarvoor geland) en nog wat vertrouwde bacteriën mee bracht ofzo!

Naast alle goede verhalen bij de desk, heb ik ook meteen wat stommere dingen meegemaakt. Want er was een bedrijf, waar we veel mensen naartoe sturen, en die had niet doorgegeven dat ze nog maar één dag in de week open waren vanwege het laagseizoen, in plaats van de gebruikelijke zes dagen in het hoogseizoen. Wij hadden dus zonder nadenken twee groepen naar hen toe gestuurd, terwijl ze helemaal niet open waren! De eerste groep vond het niet erg en was iets anders gaan doen, maar de andere groep was boos! Zo boos, dat ze naar de General Manager waren gegaan! En toevallig is die GM helemaal niet aardig en vindt hij CCS niet zo’n leuk bedrijf. Dus de volgende dag stond hij opeens voor mijn desk om te vragen wat er was gebeurd. Het enige wat ik kon doen was de situatie uitleggen en ik heb hem duidelijk gemaakt dat het niet onze fout was, omdat niemand van het desbetreffende bedrijf ons had geïnformeerd. Ik heb niet veel moeite gehad om het hem duidelijk te maken, maar als zo een grote baas opeens voor je deskje staat op de tweede dag dat je hem alleen bemand, is dat toch best spannend.
Daarnaast was er ook nog een fout op mij af geschoven. Om naar andere eilanden te gaan moet je altijd je paspoort meenemen, omdat je officieel naar een ander land gaat. Twee mensen hadden dat dus niet gedaan en ze hadden blijkbaar gezegd dat ik had gezegd dat dat juist NIET hoefde. Nou, ik kan dat met geen mogelijkheid hebben gezegd, want ik weet heel goed dat je je paspoort mee moet nemen op zulk soort tripjes. Dus zeker als ze het hadden gevraagd, had ik extra benadrukt dat ze wel hun paspoort mee moesten nemen. Ik zit me nu een beetje af te vragen of de mensen dat wel werkelijk hebben gezegd. Ik zat die dag nog met Jacqui en als zij zo een fout maakt is dat wel erg, maar als ik dat doe is dat onder het motto ‘ze is maar een stagiaire’. Dus ik ben bang dat ik op de schopstoel ben beland om hun naam te sparen. Ach ja, ik heb het maar gewoon geaccepteerd, want ik was er niet bij op het moment dat de twee gasten kwamen klagen en ik weet dus niet wat er precies is gebeurd.
Maar over het algemeen is de activity desk heel leuk! Mensen zijn heel aardig en ik voer allerlei gesprekjes met ze. Ze zijn heel geïnteresseerd in mij, waar ik vandaan kom en wat ik hier dan doe. Ik heb al iemand gehad die vroeg uit welk deel van Georgia kwam en een ander die vond mijn accent zo leuk. Ik weet niet of het complimenten zijn, maar het is in ieder geval leuk om te horen en het er even over te hebben.

Deze week waren dus onze twee stagebureau mannen op Sint Maarten en daarom hadden we met alle mensen van de Hanzehogeschool afgesproken om uit eten te gaan. We zijn bij de Buccanneer uit eten geweest, een gezellig ‘piraten’restaurant aan Simpson Bay met uitzicht over de baai en de ondergaande zon, heel erg mooi! Ik had een pizza genomen, genaamd ‘Mexican’. Ik weet niet wat het was, want in Nederland ben ik altijd heel voorzichtig met pepers. Deze keer dacht ik dat ik het wel aankon en heb dus vol vertrouwen een ‘mexican’ genomen. Nou, misschien dat ik in Nederland het nog aan had gekund, maar ik was even vergeten dat ik ook nog eens op Sint Maarten zat. Resultaat: Na drie puntjes pizza stonden mijn hele mond en lippen in brand en kon ik geen hap pizza meer zien!

Okee, weer een paar leuke dingetjes!
- De rest van de ‘mexican’ pizza heb ik vanavond gehad en nadat ik alle pepers eraf had gehaald was het een lekkere, beetje pittige pizza! Heb ik er toch nog van genoten!
- Ik moest bankzaken doen en daarvoor heb ik mijn Nederlandse simkaart en nummer nodig. Ik had dus de simkaarten verwisseld, maar toen ik mijn Sint Maartense simkaart er weer in wilde stoppen, kon ik hem nergens vinden! Terwijl ik hem echt 10 seconden geleden nog naast me had zien liggen! Ik helemaal boos op mezelf dat ik die stomme simkaart kwijt was geraakt. Waar heb ik hem uiteindelijk terug gevonden? Vastgeplakt aan mijn been, ik was erop gaan zitten, hahahahahaha!
- Vandaag heeft het hele kantoor mee gedaan aan de ‘brest cancer awareness walk’. Voordat ze weggingen lag het kantoor vol met roze shirts, roze ballonnen, glitters, schmink en nog veel meer!
- Vanavond hebben we gehoord dat het kraanwater hier blijkbaar echt heel slecht is en dat je er heel erg ziek van kunt worden. Dus we gaan na ruim een maand kraanwater toch maar over op flessen…
- Ik ben enorm aan het hardlopen geslagen! Deze week alweer twee keer naar de zee gerend en terug!
- Maandag en dinsdag is het hier zowaar regenachtig geweest! Best veel en harde buien hebben het eiland geteisterd en het was te merken dat ze hier niet veel regen hebben: Alle straten stonden onder water en onze Swaggie was bijna in een amfibie voertuig veranderd!
- Ik heb van de SEGWAY man, die even langskwam voor wat foto's, 30 minuten gratis op de SEGWAY gekregen!!!

Nou, ik ben weer bij het einde van dit verslag aangekomen. We gaan zo naar een poolparty met al onze Nederlandse vrienden, dus daar heb ik heel veel zin in! Ik kijk uit naar jullie reacties!

Dikke zoenen en knuffels van mij!!