Vrijwillig naar kantoor

Lieve lieve allemaal!

Hè, wat leuk om telkens al jullie reacties te lezen, vooral blijven doen hoor! Ik vind het heel fijn om te merken dat er veel mensen in Nederland zijn die toch graag op de hoogte blijven van wat ik hier allemaal doe. Dus ik blijf lekker schrijven en jullie hopelijk lekker lezen!
Ik heb jullie beloofd dit weekend weer een verhaal te sturen, dus dat doe ik dan ook maar. Ik ga het proberen kort te houden, maar ik weet nu al dat het me niet gaat lukken.

Vrijdagochtend heb ik weer gezellig achter de activity desk gezeten, ik word steeds beter in alle handelingen enzo die je moet verrichten. Ik weet nu al veel informatie over alle activiteiten en ze laten me ook steeds vaker dingen vertellen aan gasten. Daarnaast weet ik nu hoe alle gegevens moeten worden opgeschreven, hoe 'the machine', oftewel het creditcardapparaat, werkt en ik heb al een keer met een 'vendor' gebeld om een reservering voor gasten te maken. Ik ben helemaal op dreef!

Vrijdag na het werken hebben we weer onze bikini's aangetrokken en hebben we nog even op het strand gelegen en in de zee gedobberd. Daarna hebben we thuis snel wat gegeten, om vervolgens wederom richting de Soggy Dollar Bar te gaan! Wat mij betreft heb ik onze stamkroeg gevonden, want er lopen leuke mensen rond en er hangt een hele leuke sfeer! Het enige wat minder is, is dat op een gegeven moment de locals ook genoeg hebben gedronken en dan met alles wat los en vast zit willen dansen, zeker met een blond meisje. Het irritante is dat het lijkt alsof ze met bison kit aan je vast zitten geplakt en zodra je wat ruimte wil creëren, is de bison kit elastiek geworden en veren ze gewoon weer terug tegen je aan. Ik blijf erbij dat het goed is voor je ego, maar ik moet nog even een manier vinden hoe je makkelijk weer van die mannen afkomt.
Over het algemeen zijn de mannen hier trouwens heel aardig hoor. Ze zijn een stuk explicieter dan Nederlandse mannen, want ze vertellen graag hoe mooi je bent. Maar ze zijn echt niet opdringerig en lopen echt niet achter je aan om aandacht te krijgen, gelukkig maar! Anders zou voor mij de lol er ook snel af zijn.

Na een leuke avond in de Soggy was het de ochtend daarop wel een beetje lastig om op gang te komen. Na de nodige Skypegesprekjes thuis (waar het internet nog steeds niet goed werkt) en later op Carien haar kantoor, hebben we ons vermaakt in Philipsburg. Lekker liggen weken in de zee, voetballen op het strand, zonnen op je handdoekje, slenteren over de Boardwalk, winkeltje in en winkeltje weer uit. Moet ik verder gaan of heb ik jullie al jaloers genoeg? :P
Om half 9 gingen we Yvet weer ophalen, die had bij een opening van een nieuwe make-up lijn geholpen. Daarna zijn we lekker uit eten geweest bij 'The Greenhouse', een super leuk restaurant met uitzicht op de haven. We hadden allemaal (Yvet, Carien, Erwin en ik) heel lekker gegeten en met een volle buik zijn we weer richting ons huisje gegaan. We hadden 's middags besloten dat we weer uit zouden gaan, dit keer naar de Tantra. Wat nog het leukste was, was dat ik voor de eerste keer in mijn leven de BOB was!!! Spanning en sensatie voor mij dus!
De Tantra was een mooie club, een van de weinige clubs hier op het eiland die helemaal binnen is. Maar om eerlijk te zijn is het gewoon niks voor mij, zo'n hippe tent met een VIP ruimte en veel lichten. Ik vond de sfeer niet leuk (zien en gezien worden) en de prijzen zijn echt niet normaal. Carien, Yvet en ik hadden alle drie 20 dollar ingelegd, wat voor mijn begrippen ruim genoeg zou moeten zijn voor een avondje stappen. Na 5 minuten was dit geld al helemaal op, aangezien de entree 10 dollar per persoon was en onze drankjes 26 dollar. Nou, goed begin van de avond voor een arm studentje zoals ik! Het was goed om er een keer te zijn geweest, maar ik blijf verder zoeken.
Oh, en ik heb iedereen weer veilig thuisgebracht hoor! Mission 'First Time Bobbing' accomplished!

Vanochtend hebben we heerlijk uitgeslapen en moesten weer de nodige Skypedates worden afgewerkt (hahaha, dat klinkt wel raar)! We hebben weer op het kantoor bij Carien gezeten, omdat daar dus internet voor iedereen is. Aan het eind van de middag zijn we weer naar Cor, de baas van Carien, gegaan, want hij had ons weer uitgenodigd. Het zwembadje was nog steeds net zo mooi en de wasmachine heeft onze kleren weer goed gewassen! We hebben gezellig met hem gegeten en daarna wilde hij nog even 'een filmpje kijken in de sauna', dus om half 7 reden we weer richting huis.
Thuis aangekomen deed het internet het nog steeds niet en kwam Lisa, de dochter van de huisbaas, weer langs om te kijken of er iets aan gedaan kon worden. We moesten van alles doen op onze computers (vraag me niet wat, want ik weet niet meer precies wat ik allemaal heb gedaan) en na wat gekloot hadden we opeens alle settings van het internet volledig veranderd. Het draadloze netwerk heet nu 'PC_VAN_JETTE_Network' en heeft een wachtwoord van wel 20 cijfers en letters. Resultaat van deze hele actie: Wel internet op onze computers, iPad en mobiel van Carien, maar Yvet en ik hebben nog steeds geen internet op onze telefoons. Is dat raar of is dat raar? Positief is wel dat wel nu weer makkelijk thuis kunnen Skypen en dat ik dit reisverslag voor jullie op internet kan zetten!

Feitjes en dingen om te lachen:
- Ik ben nou al meerdere keren gevraagd of ik getrouwd ben/kinderen heb. De cultuur is hier wat dat betreft heel anders, want vrouwen hebben hier op hun 25ste op zn minst al twee kinderen.
- Zaterdag zat er een heel klein en bang katje op de trap bij Cariens kantoor. Een paar uur later zat ie er nog steeds en heb ik een bekertje water naast hem neergezet, dat ie later weer had omgegooid! De volgende morgen was ie weg, dus laten we hopen dat ie zijn moeder heeft teruggevonden!
- Toen we tegen Lisa zeiden dat we minder huur gingen betalen als het internet niet snel werd gemaakt, werd ze bijna boos en ging ze helemaal roepen dat het niet sneller kon dan dat het nu ging. In Nederland was dat allemaal heel normaal, maar hier zit je op een eiland en gaat dat heel anders! Rare cultuur hier, iedereen gaat meteen schreeuwen als er emoties bij komen kijken.
- Naast de tas waar ik nog steeds verliefd op ben maar nog niet heb gekocht, heb ik nu ook stiekem een oogje op een net zo dure zonnebril. Zucht...
- Donderdagavond regende het super hard, zelfs zo hard dat het geroffel op het dak onze ventilators overstemde!!
- Ik geloof dat ik al wel een beetje bruin begin te worden. Waar ik eigenlijk nog trotser op ben, is dat ik nog niet verbrand ben hier!

Okee, ik moet gaan slapen, anders ben ik morgen moe. Het laatste dat ik nog snel even wil melden is dat ik allemaal leuke foto's bij dit verslag heb gezet. Wees jaloers op de luxe bij Cor en leer de gezichten kennen bij de namen uit mijn verslagen!!

Dikke zoenen voor jullie allemaal vanuit een warm Sint Maarten!