Zon, zee, strand en geen internet

Lieve allemaal,

Jeetje, wat heb ik weer een hoop meegemaakt! Van tripjes in ons lieve autootje, tot nieuwe vrienden met absurd dure huizen! Maar ik zal eerst even vertellen over mijn werkweek, daarna komt het weekend pas aan de beurt…

Mijn werkdagen verliepen allemaal een beetje hetzelfde. Ik begon telkens ’s ochtends in de Westin achter de activiteiten desk. We hebben sinds maandag een eigen autootje, een oude lichtblauwe Hyundai Getz. Hij heeft al een heleboel stagiaires overleefd, dus dat moet wel goed komen! Ik rijd nu dus elke dag in onze ‘Swaggie’ heen en weer naar de Westin. Dat is af en toe best spannend, want er zitten veel gaten in de weg en bergweggetjes zijn hier rustig 45 graden omhoog! Armstrong zou het er moeilijk mee hebben hoor!
’s Ochtends zit ik dus naast Diana of Jacqui bij de activiteiten desk. Helaas is het echt nog heel erg rustig (het is nog low season), ik denk dat we de hele afgelopen week 10 mensen hebben geholpen of iets aan hen hebben verkocht. Diana en Jacqui zitten de hele dag een beetje spelletjes te spelen en op Facebook te kijken, niemand die er wat van zegt. Maar ik vermaak me er prima. Ik ben al een beetje aan mijn verslag begonnen, want daar heb ik nu nog tijd voor. De taxichauffeurs komen me regelmatig vertellen hoe mooi ze me vinden, wat erg goed is voor mijn ego. Sommige mensen beginnen spontaan Nederlands tegen me te praten, omdat het toch wel overduidelijk is dat ik Nederlands ben. Ik ga rond half 1 lunchen in de ‘cantééééén’, waar een lunch op me staat te wachten. En zo kabbelt mijn ochtend een beetje voorbij en spring ik aan het begin van de middag in onze Swaggie om terug te rijden naar Philipsburg. Op het kantoor werk ik dan verder aan mijn verslag, want daar galmt tenminste geen Caribische muziek door de ruimte. Daar kan ik ook allemaal dingen vragen aan Stephanie, mijn begeleidster. Vrijdag heeft Chrissy me het systeem waarmee alle transporten worden bijgehouden uitgelegd, dat was nog best lastig! Maar ik krijg een back-up van het systeem waar ik alles mee mag doen, zodat ik een beetje kan oefenen. Later zal ik daarmee moeten werken omdat er ergens iets fout is gegaan met facturen van de CBC, waar we maandag op bezoek waren geweest. Ik mag dit waarschijnlijk gaan oplossen, want ik houd wel van een ‘challenge’.

Vrijdag na het werk zijn we op het strand van Philipsburg gaan liggen, omdat we al een paar dagen niet waren wezen zwemmen. Erwin, onze buurman, was ook naar Philipsburg gekomen met het dollarbusje en met ons vieren (Carien en Yvet waren er ook bij) lagen we heerlijk te dobberen in de zee. Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben we lekker pizza gegeten. Daarna zijn we naar de Soggy Dollar Bar gegaan, want op Sint Maarten is vrijdagavond Soggy avond! Erwin zou om 12 uur ook jarig worden, dus dat moest gevierd worden. Het was heel apart in de Soggy Dollar Bar, want opeens waren alle Nederlanders op het hele eiland bij elkaar gekomen in één bar. Het was wel een hele leuke avond, we hebben heel veel nieuwe mensen ontmoet en de muziek was erg leuk. Toen we thuis waren was het bijna nog leuker, want jullie waren al allemaal wakker en konden we nog even whatsappen voor het slapen gaan!

Zaterdag was Erwin dus jarig en hebben we taart gegeten en hem een cadeautje gegeven. Daarna zijn we naar het Franse gedeelte van het eiland gereden om daar eens rond te kijken. In Marigot (de Franse hoofdstad) zagen we allemaal leuke winkeltjes, dus we stonden te springen om een kijkje te gaan nemen. Ondanks dat iedereen roept dat je op St. Maarten/St. Martin heel goed kan shoppen, valt het bij ons nu nog heel erg tegen. De winkeltjes hebben in hun etalage allerlei leuke jurkjes hangen, maar zodra je binnen staat zijn het eindeloze rekken met kleding van slechte kwaliteit. Al die leuke jurkjes zijn nergens te vinden!
Teleurgesteld reden we verder naar Grand Case, in de hoop dat het daar leuker was. We vonden een leuk strand en hebben daar weer even heerlijk in de zee gedobberd en liggen zonnen op het strand. Wat een leuke verrassing was, was dat na een half uur opeens een vliegtuigje vlak over ons kwam vliegen om te landen op het vliegveld op het Franse gedeelte! Nog steeds niet het beroemde strand, daar wil ik nog steeds heel graag heen om een Boeing of Airbus aan te raken. Maar dit was in ieder geval al een leuk voorproefje op het echte grote geweld!
Daarna wilden we uit eten gaan in Grand Case, aangezien dat the place to be is als het gaat om restaurantjes. Het was alleen zo uitgestorven (veel restauranteigenaars waren nog even op vakantie voordat het hoogseizoen losbarst) dat we maar teruggereden zijn naar Marigot. Hier vonden we een heel leuk restaurant en ik heb ‘goat stew’ gehad, een lokale specialiteit. Het was wel een heel karwei, want er was letterlijk een geit in gegooid. Ik moest de wervels en schouderbladen ontdoen van vlees en er zaten nog meer oneetbare dingen in die ik niet thuis kon brengen. Maar het was wel erg lekker van smaak en we hebben genoten van de sfeer. Al met al een geslaagde verjaardag voor Erwin!

Gisteren hebben we eerst uitgeslapen en daarna een redelijk luie dag gehad. Het was alleen heel onhandig, want het internet lag er sinds 9 uur ’s ochtends uit! Daar gingen al mijn skype afspraken en die van Carien en Yvet ook. Uit frustratie zijn we naar de McDonalds gereden, hopend dat de WiFi het daar nog deed. Maar nee hoor, ook daar was geen internet, een provider van het eiland lag er helemaal uit. Gelukkig hadden ze bij Carien op het werk een andere provider en konden we even snel whatsappen.
Daarna zijn we in de auto gesprongen met bikini’s en al onze was, want we waren uitgenodigd door de baas van Carien bij hem thuis. Hij heeft een duur huis aan de Atlantische kust waar we onze was mochten doen en zijn zwembad onveilig mochten maken! Het klinkt een beetje raar, een 64-jarige man die drie blonde meiden uitnodigt, maar dat was het echt niet. Hij vindt het gewoon super gezellig om wat mensen om zich heen te hebben en hij deelt zijn luxe graag met stagiaires. Wij hebben de hele avond dus heerlijk in zijn zwembadje gelegen met uitzicht over de Atlantische oceaan. Het was zo mooi, de volgende keer zal ik foto’s voor jullie maken. In die felblauwe zee zag je alle eilanden in de buurt liggen, St. Barths, St. Eustatius, allerlei kleine rotsen in het water. Op een heldere dag zie je zelfs St. Kitts en Nevis liggen, vertelde Cor ons. Na een lekkere pasta en nog meer zwemmen zijn we toch maar weer naar huis gereden, want Cor wilde nog even sporten en in zijn sauna zitten! Pfff… ik weet weer waarvoor ik nu zo hard aan het werk ben. Zoiets wil ik later ook echt wel!

Ik blijf mijn feitjes volhouden, dus bij deze:
- Donderdag lag het grootste cruiseschip van de wereld, the Allure of the Seas, in de haven van Philipsburg! Het is echt een immens groot schip, later hoorden we dat hij 5 keer zo groot is als de Titanic!!
- Yvet en ik werden zaterdag op brute wijze wakker gemaakt door één van onze ventilators. Hij besloot opeens van zijn standaard af te vallen, altijd spannend!
- Toen we bij Kor waren vloog er opeens een papegaai over. Ik weet niet of het precies klopt, maar hij vloog echt maximaal op twee meter afstand over ons hoofd. Sint Maarten heeft wel veel last van laag overvliegende objecten geloof ik!
- Eveneens toen we bij Kor waren vloog de elektriciteit er weer eens uit (Sint Maarten heeft maar één energiecentrale en die heeft regelmatig problemen). Het mooiste was dat Kor als een klein kind naar buiten rende om samen met ons de buren uit te lachen, omdat zij geen generator hadden voor deze gevallen. De hele wijk zat zonder licht, terwijl wij zelfs in het zwembad nog licht hadden. Decadent gebeuren!
- Wonder boven wonder begin ik steeds beter tegen de hitte te kunnen! Ik heb zowaar gisteren in mijn lange trainingsbroek dit verslag zitten schrijven en ik had het niet warm!!
- Ik ben te lang voor dit land... gisteren ben ik keihard met mn hoofd tegen een luik geknald (ik moet ook beter opletten, haha) en 's nachts lig ik met mijn voeten over de rand van het bed.
- Gelukkig hebben ze op het werk nog wel internet, anders had ik jullie dit leuke verslag nooit kunnen laten lezen! :O

Ik ga stoppen, het is weer genoeg geweest. Zodra ik weer gave verhalen heb, horen jullie van me!!

Dikke zoenen van mij!!!